เรื่องที่แล้ว

หน้า หลัก

เรื่องต่อไป

ตามมาขอ 
        เรื่องนี้ผมต้องรอคนเขียนเรื่องนี้นานมากครับลองมาดูสิครับว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรบ้าง เรื่องมีอยู่ว่าผมประสพอุบัติเหตุ ต้องเข้าโรงพยาบาลตอนเดือนต.ค.41ไม่ขอบอกชื่อโรงพยาบาลนะในคืนแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้นอาจจะเป็นเพราะคงจะ ไม่ ได้สติแต่ก็ ( เค้าหยุดพิมพ์ไปเฉยๆ เลยครับ แล้วจากนั้นต่อมา ) ขออภัยจากตอนที่แล้วเกิดเหตุการณ์บ้าง ประการที่ไม่ สามารถอยู่คนเดียวได้มีความรู้สึกแปลกๆเหมือนมีคนมายืนอยู่หน้าห้อง. เราเลยเลิกพิมพ์ต่อพอเลิกไฟ ดับตอนนี้ในสมอง คิดว่าต้องหาที่พึ่ง... บ้านเพื่อนเริ่มต่อเลยหลังจากคืนแรกผ่านไปมาคืนที่สองหลังจากที่เพื่อนทุกคนกลับไปจนหมดเราเปิด โทรทัศน์ทิ้งไว้เหมีอนมีคนพูดคุยกันทั้งที่เป็นเสียงเพลงดังมาเบาๆ ในใจคิดว่าเป็นพยาบาลหลัง จากนั้นก็หลับไปพอตื่นใน ความรู้สืกเหมือนว่าเราหลับอยู่มีคนรูปร่างเล็ก ๆมายืนอยู่ข้างๆเตียงแบมือขอเราหันขึ้นไปมอง หน้าเห็นแต่ริมฝีปากแต่ไม่ ได้ยินเสียงมองไปรอบๆมีอยู่ประมาณ 6-7 คนตอนนั้นก็ท่องคาถาไม่รู้กี่บทมันเหมือนว่าหลับแต่ไม่ได้หลับคืนนี้ก็ผ่านไปจะ เป็นอย่างนี้เกือบทุกคืนจะแตกต่างกันก็ตรงจะมากันน้อยบ้างเยอะบ้างบ้างคืน มากันเต็มห้อง เลยจนต้องขอร้องที่บ้านว่าหา ใครก็ได้มาคอยเฝ้าหน่อยบอกไปว่าเวลาอยาก ได้อะไรจะได้ให้ช่วยหยิบให้หน่อยไม่อยาก กวนพยาบาลกลัวเขาจะว่าคืน แรกที่มีเพื่อนนอนด้วยเป็นเด็กที่บ้านเป็นเด็กผู้หญิงมานอนเฝ้าที่โซฟาคืนนี้แปลกมีแต่ความรู้สึกว่าเหมือนมีใครมาเขย่า เตียงตืนขึ้นมาตอนเช้าไม่เห็นเด็กถามพยาบาลบอกว่ากลับไปตอนตี5กว่าๆชักไม่ค่อยดีเท่า ไหร่แล้วเลยบอกหมอว่าอยาก กลับบ้านแปลกที่หมอบอกตกลงให้กลับแต่โดยดีทั้งๆที่เรายังเดินไม่ได้แต่ต้องผ่านคืนนี้อีกคืนตลอดทั้งวันก็มีตน มาเยี่ยม อย่างไม่ขาดสายจนทำให้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นจนค่ำคืนคืนนี้อบอุ่นเป็นพิเศษที่มีบรรดาเพื่อนๆนอนเฝ้ากันมากมายหลังจากที่ ทุกตนหาที่นอนตามสภาพพื้นที่แล้วพยาบาลก็เอาของมาให้บอกว่าเด็กที่มาเมื่อวานมาฝากไว้บอกว่า จะรีบกลับเราคิดว่า คงจะแอบหนี้เที่ยวเลยโทรกลับบ้านเจอเด็กรับสายพอดีถามไปถามมาเด็กตอบมาว่า หนูกลัวพอว่างสายแล้ว เอาแล้วชิ แต่ ก็ใจชื่นเพราะมีเพื่อนมานอนกันเยอะแต่มองไปดูหลับกันหมดเลยเราเลยเปิดโทรทัศน์เสียงดังพอเป็นเพือนไว้จนได้เวลา มันผ่านไปแบบช้าๆอยากให้เช้าเร็ว ๆนั่งๆอยู่ก็หลับจนได้แต่ ตอนนี้แปลกมีมา1เท่านั้นเองมายืนอยู่หน้าประตูจนเราได้ กลับบ้านสมใจแล้วดีใจมากคิดว่าหายแล้วจะทำบุญสักหน่อยตกตอนกลาง คืนจะมีเสียงหมาหอนที่หลังบ้าน หน้าบ้านเกือบ จะทุกคืนจนมาคิดได้ตอนที่เด็กมาบอกว่าเขาตามมาขอแล้วทำบุญไปให้ เขาหน่อยชิผมไม่รอช้าตอนเช้าก็ใส่บาตรหน้า บ้านเกือบจะทุกครังที่มีโอกาสทุกวันนื้ถ้าวันไหนได้ยินเสียงหมาหอนตอนเช้า เราก็จะทำบุญทำบุญกันบ้างนะไม่ต้องทำที่ วัดก็ได้ไม่ต้องตื่นเช้าก็ได้ทำได้ทุกเวลา.... ทำบุญกับพ่อและแม่อย่าให้ท่านเสียใจเพราะก็พอ.....จบแล้วขนลุกเลย  

เรื่องที่แล้ว

หน้า หลัก

เรื่องต่อไป